Van Upper Moutere naar Hokitika

Vandaag ons paradijsje in Upper Moutere verlaten, daar hadden we best langer willen blijven, maar we moeten voort op onze Quest. Op naar Hokitika, klinkt exotisch. Een lange trip van 375 km., de gids geeft aan minimaal 6 uur rijden, dat betekent dus weer bergje op en bergje af, en dat is dan ook zo. Achter elke bocht laat Kiwiland weer iets nieuws van zich zien, prachtige vergezichten, mooie rotspartijen, bergen bedekt met geelbloeiende brem. 

We hadden van Jill, onze vorige host, vernomen dat onderweg een swinging bridge moest zijn, nou dat willen we dan wel even zien. En het brugje ligt er en ik vind wanneer  je op de skytower in Sydney bent geweest moet je ook hierop durven, maar 30 meter hoog. Eerlijk gezegd vond ik dit toch enger dan op die toren. Zeker omdat je niet op planken loopt maar op een rooster waardoor je direct naar beneden kijkt. Toch overleeft.

Kilometers verder het volgende hoogtepunt en het is daadwerkelijk een hoogtepunt. We komen gereden langs de zee aan de ene kant en een kolossale wand aan de andere kant. In het water veel rotsblokken her en der verspreid, als reuzen hebben gespeeld en vergeten zijn op de ruimen. Een soort Great Ocean Road maar dan in het klein. Waar we naar op zoek zijn; the Pancake Rocks; gelaagde rotsen in het water waar de zee vrij spel heeft en het water de uit de rotsen gehouwen holen en grotten in de duwt en de zgn. blowholes doet ontstaan. We zijn helaas op het verkeerde moment en het water is te laag om omhooggestuwd te worden. Het blijft toch een indrukwekkend gezicht.

B&B is oké, morgen weer verder richting de gletsjers, hopelijk blijft het weer goed. Misschien is een schietgebedje op zijn plaats.

Cheers,

WenW