Abel Tasman NP

13 november 2013 - Upper Moutere, Nieuw-Zeeland

Abel Tasman is een van de vele nationale parken hier in NZ en zoals iedereen weet genoemd naar de man die NZ tijdens de ontdekkingstochten aandeed en dus eigenlijk de boel ontdekt heeft, alhoewel de Maori dit zullen ontkennen. Ook de Engelsen komen natuur met Cook aan maar die was pas een eeuw later.

Abel Tasman NP is een aaneenschakeling van eilanden, eilandjes, inhammen, schiereilandjes en veel oorspronkelijk bos. Er wordt hier erg veel gedaan om de natuur zijn gang te laten gaan, tenminste de oorspronkelijke natuur en niet de import van buitenaf, zoals ratten, konijnen, opossums etc die het natuurlijk inheemse leven zoals de kiwi bedreigen. Men probeert deze import zoveel mogelijk te verdelgen. Hiervoor staan allerlei vallen in het gebied.

We hebben een vaartocht geboekt die ons langs verschillende eilanden voert en ons als het goed is zeerobben laat zien en ander zeeleven zoals velerlei vogels. Uiteindelijk wordt ik op een strand losgelaten voor een hike van enkele uren en Wilma vaart terug naar het uitgangspunt en gaat zich daar vermaken, waarschijnlijk met shoppen.

De natuur is hier weer adembenemend, prachtige inhammen, veel granietvormen (wat hier vroeger gewonnen werd), soms in de meest mooie vormen, ronde bolkers door reuzen gebruikt, sommige gespleten.

Ik wordt dus losgelaten op een strand en moet mezelf enkele uren redden en zorgen dat ik bij een ander strand terecht kom waar ik weer word opgepikt. Prachtige omgeving, mooie hike, schitterende vergezichten en uiteindelijk kom ik bij een verlaten strandje aan, waar mijn enige buren enkele zeevogels zijn. Ik waan me Robinson Crusoë op een verlaten eiland, alleen in de natuur, prachtig die rust. Wat een mooi plekje aarde.

Maar rond drie uur wordt de rust verstoord en komen ze me weer halen. Wilma en ik worden weer samengebracht (zij heeft zich ook prima vermaakt, robben gezien, t-shirtje gekocht, seen it, done it, bought a T-shirt) en dit is weer het einde van een mooie geslaagde dag. Morgen verder op weg naar de westkust.

See you

 

Wilma en Willy

Foto’s