To bright, but it is not to bright.

Een dag van verandering, van erg heet naar veel regen. Het begon vannacht al met een enorme onweersbui en toegegeven in een camper klinkt het toch anders dan thuis in de luie stoel. Veel regen en veel onweer, bliksemschichten. Nu ik dit schrijf begint er hier ook een onweersbui en de eerste zware klap hebben we net gehad.

Maar oké, op weg naar Bright, over de Snowy Mountains heen, dus moeten we eerst een pas over van zeker 1500 meter hoog. Op zich niet zo'n probleem maar met een voertuig van iets breder formaat dan normaal en 7 meter lang wordt het toch een ander verhaal. De weg is ook zo smal dat het een hele opgave wordt en dat voor twee uur lang. 87 kilometer omhoog en omlaag door alleen maar eucalyptuswouden, waar het na de regen wel heel erg lekker en fris ruikt.

Na deze beklimmingen en afdalingen komen we in een heuvellandschap wat doet denken aan Engeland, heel erg groen met veel runderen. Onderweg nog een mierenegel gezien (en deze echt in het wild). Helaas was hij al vertrokken toen we een foto wilden nemen 

Uiteindelijk komen we in Bright en ze hebben hier een eigen brouwerij, dus die moeten we zeker gaan uitproberen en waarom niet direct?! Dus zo gezegd zo gedaan.

Op TV zijn ze nog steeds bezig met de bushfires in de Blue Mountains waar ze erg veel vrees hebben voor de dag van morgen; erg heet zal het worden en wind tot 100 km/u. Alle scholen zijn in de buurt gesloten en mensen moeten klaar staan om te evacueren!

Morgen richting Lakes Entrance, weer naar de kust.