Van de safari naar de Venda

op 12 oktober in de morgen vertrokken, compleet verzadigd door weer een copieus ontbijt van Mabula naar Mashovela Lodge vlakbij Louis Trichard (of Makhado zoals ze het hier noemen),  een 360 km over toch redelijke saaie wegen met weer het zeer gevaarlijke reisgedrag van de Zuid-Afrikanen.

Op een bepaald moment slaan we linksaf richting de lodge, een dirtroad met erg rode stof en dat is nog niet het ergste overal rotsblokken, kleine grote, zitten we wel goed. Oké een bord je receptie nog 3,5 km, nog 3,5 km van dit soort wegen, ik hoop dat de auto het houdt.  We komen rond 4 uur aan, receptie aanmelden en even een biertje om het stof weg te spoelen. Kamer is prima, schoon, groot bed en een buitendouche waar we graag gebruik van maken.

Volgende dag na het ontbijt gaan we met een gids Bethel het gebied van de Venda ontdekken, een klein volk maar met een groot en rijk cultureel erfgoed. Onze gids behoort ook tot de Venda en kan dus spreken uit eigen ervaring. Luch is ingepakt en hij rijdt en daar zijn we later erg blij mee.

De Venda-cultuur is nauw verbonden met de spirituele wereld. Ze uiten hun overtuigingen en gewoonten met kunstige decoraties op hun gebouwen, aardewerk en houtsnijwerken. Venda-tradities zijn anders dan die van andere etnische volken in de provincie Limpopo. Naast voorouderverering omvat het geloof van de Venda onder meer een witte python en waterelfen.

Wat gaan wij bekijken; een museum voor de Venda, heilige heetwaterbronnen, Een prachtig uitzicht, het heilige bos van de Venda en de potholes.

Onder leiding van Bethuel gaan we dus al deze zaken bekijken, eerst het museum. Dit is gesloten maar wordt apart voor ons opengemaakt. Diverse attributen worden daar tentoongesteld, waaronder een hut voor de initiatie van de jongens, een heilige trommel etc.

De heetwaterbronnen tja, heet water wat uit de grond komt, geothermisch gebied dus. Onder het gehele gebied moet een enorme magmakamer liggen want er zijn veel van deze bronnen, vele kilometers ver van elkaar af.

Uitzicht, zie de foto, amazing.

De trip naar het heilige woud waar de divers chiefs begraven worden. Eerst begraven in het eigen dorp, daarna, na een maand, worden de restanten opgegraven en in het heilige woud herbegraven. Dit woud is boven op een berg. OM er te komen moeten we een vreselijke weg met vele rotsblokken omhoog. Onderweg stoppen we nog bij een typisch Venda huisje met een oude oma. Door naar het heilige woud, een echte jungle op 1400 meter hoog. Veel vlinders en voor de rest rust, rust, rust.

Op de terugweg de potholes, grote gaten, één van 150 meter diep, de ander slechts 16 meter. In die van 150 meter diep verdwijnt een riviertje in een ondergronds meer. Vlakbij ligt een nieuw resort waar de eigenaar ons trots een rondleiding geeft en hoopt dat we daar eens terugkomen.

Terug naar de lodge, diner met een dansgroep van de Venda, geweldig vooral het kleine meisje.

Vandaag 14 oktober hebben we Mashovela lodge verlaten maar niet zonder de hele crew bedankt te hebben die alles hebben gedaan om ons leven daar aangenaam te maken. Vooral  Bethuel voor zijn geweldige rondleiding door Venda-land en al zijn verhalen over de Venda maar vooral ook de algemene verhalen over leven in Zuid Afrika. Verder ook Malik de manager van alles, de grote regelaar, die eigenlijk mee had moeten dansen met de Venda groep maar te moe was daarvoor. Allemaal super aardig. Kan iedereen aanraden hierheen te gaan. Let wel op de aapjes, die zijn brutaal en wanneer je de deuren niet sluiten slopen ze alles wat los en vast zit.

Voorproefje voor morgen, de laatste die ik nodig had voor de big 5, de luipaard, extreem zeldzaam en moeilijk op de foto te krijgen